Ik trekdrop uit (ja, alweer)

Degene die me al langer kennen weten dat ik niet van stil zitten hou. Reislustig ben en al lang een droom heb om te gaan. Te gaan naar Zuid-Amerika. En Yes, op 19 december is het dan zover!!! 4 maanden lang, ga ik genieten, genieten van al het moois wat dat werelddeel me laat zien.

Een lange voorbereidingsfase ging eraan vooraf. Vrij vragen op m’n werk, genoeg uren sparen, reis uitstippelen, centjes sparen, backpack inpakken en afscheid nemen van mensen die een speciaal plekje in m’n hart hebben.

Niet altijd even makkelijk en leuk.

Maar zoals ik altijd zeg: waar een wil is, is een weg. En als je iets wil dan moet je er voor gaan.

Plannen zijn er genoeg, gelukkig is er ook ruimte, ruimte voor verandering, ruimte voor beweging en ruimte voor geniet tijd!

Alleen zal ik niet veel zijn.

De eerste 3 weken ben ik samen met Jantine en Wouter. We zullen door Chili reizen, noord, zuid, midden. Woestijn, bergen, meren en de hoofdstad gaan we bewonderen.

Helaas moet Wouter hierna richting de schoolbanken maar Jantine heeft hard vakantie dagen gespaard waardoor ze nog 3 weken eraan vast kan plakken. Samen gaan we Colombia verkennen. Het strand, de mega palmbomen op de heuvels en wees gerust: van de witte poeder zullen we echt afblijven.

Na 6 weken moet ook Jantine helaas weer naar huis.

Maar gelukkig komt daar weer iets heel leuks voor in de plaats.

Een nieuw land en een nieuw persoon… nowja nieuw…

Na 6 weken zie ik dan eindelijk Paul weer in Costa Rica. Hoewel Emily dat niet leuk vindt (vooral dat zij niet mee mag), moet ik zeggen dat ik het toch wel heel erg fijn vind dat we samen 3 weekjes kunnen genieten van de mooie natuur die Costa Rica te bieden heeft.

Ook aan dat bezoek komt een einde. En dan een dikke week rust… Een weekje ‘vrij’, alleen, met mezelf, jarig zijn, het rijk voor mij alleen, genietend van de afgelopen tijd en de tijd die nog komen zal.

Na een weekje alleen te zijn, staat dan het volgende bezoek alweer te wachten.

Moeders zal 2 weken langs komen om Noord Argentinië mee te gaan ontdekken. Super spannend, maar zeker weten dat dit een onvergetelijk avontuur wordt (zolang de dochter maar alles regelt, he mams :P)

Als moeders weer gaat zal het half maart zijn. En dan, dan zitten er al 3 maanden op. Ik weet zeker dat de tijd zal vliegen.

Dan heb ik, nog de ‘tijd’ om een kleine maand te gaan genieten van Peru en hopelijk Boliva. Heel erg hoog bovenaan mijn lijst stond Bolivia (en dan vooral de zoutvlaktes) maar helaas wegens de onrust op dit moment nog niet geheel zeker. Natuurlijk heb ik genoeg duim sessies om te duimen dat Bolivia half maart toch veilig genoeg is. Wetende dat Peru dan wat minder dagen zal krijgen… Want op 9 april is het dan helaas daar: de terug reis naar het kikkerlandje, maar ook terug naar de lieve mensjes en de ‘werkelijkheid’.

Genieten waar dan ook, dat zal ik zeker gaan doen.

Mensen die me kennen weten dat ik lang niet altijd even snel reageer op appjes, mails of andere social media. Zeker op deze reis zal dit hetzelfde zijn, maar agh denk maar dan als je niet(s/snel) terug hoort: alleen maar een goed teken, dan is ze aan het genieten & ik denk toch wel aan jullie.

Ik ga proberen om, net zoals de andere keren op reis, een aantal keren een verslag van de beleefde avonturen te schrijven. Deze kunnen jullie dan lezen op deze site. De foto’s, sja die vinden jullie dan weer op Facebook. Om het vooral eensgezind te houden.

Lief zijn !
Xx. Tanja